O panelach Weintek

Obecnie panele operatorskie Weintek znajdują coraz szersze zastosowanie w wielu aplikacjach. Dużym plusem jest oczywiście możliwość współpracy, z wieloma urządzeniami na rynku. Zawdzięcza się to szerokiej gamie protokołów komunikacyjnych. Producent dostarcza bardzo szeroki wybór sprzętu odpowiadającego potrzebom wymagających klientów. Charakterystyczną cechą dla tych paneli HMI jest: trwałość, wysoka jakość wykonania oraz duża rozdzielczość ekranu pozwalająca, na wyświetlanie wysokiej jakości grafik, zawartych w bibliotece oprogramowania EasyBuilder PRO. Samo oprogramowanie jest bardzo korzystne dla programisty. Przede wszystkim pozwala, na przeprowadzenie graficznej wizualizacji odczytywanych informacji. W programie tworzony jest interfejs przystosowany dla operatora. Mamy możliwość przeprowadzenia symulacji wraz z podłączeniem do panelu, ale również symulacji w trybie wirtualnym offline. Na rynku dostępnych jest kilka rodzin paneli operatorskich: cMT, eMT3000, IP, iE, mTV-cMT, XE. Wybór zależy od preferencji klienta, mogą to być małe i ekonomiczne, lub większe i bardziej zaawansowane panele. 

Barometr AP One

Na rynku pojawia się coraz więcej czujników pozwalających na odczyt informacji z otoczenia/środowiska pracy. W dobie ekologii są one stosowane nie tylko w firmach produkcyjnych. Możemy dostrzec ich zastosowanie na przykład w większości Urzędów Gmin, Starostw i innych miejsc publicznych, ma to na celu dostarczenia mieszkańcom informacji odnośnie co do czystości powietrza, ciśnienia atmosferycznego czy temperatury otoczenia. Również w domach występują coraz częściej, ponieważ chcemy uzyskać takie informacje bez wychodzenia na zewnątrz, ale też nie chcemy polegać na bardzo rozbieżnych danych i prognozach podawanych w Internecie. W dzisiejszym artykule posłużę się barometrem AP ONE Si-B00R0A0. Jest to urządzenie firmy AP ONE, która w swojej ofercie posiada bardzo szeroki wybór czujników. Począwszy od tych do odczytu temperatury, ciśnienia, aż po różnorakie związki organiczne, poziomów zapylenia itp. 

Poniżej umieszczam jego zdjęcie.

Połączenie czujnika

Aby odpowiednio połączyć się z naszym czujnikiem, pierwsze co musimy zrobić, to znaleźć instrukcję obsługi zawierającą dokładny opis wejść, rodzaju komunikacji oraz tablicy rejestrów. Takie oraz inne informacje uzyskamy, wchodząc na stronę producenta i pobierając plik pdf.

 Z powyższego fragmentu dokumentacji, wraz z obrazkiem technicznym układu. Odczytujemy, gdzie kolejno podłączyć przewody. Tak więc do pierwszego wyprowadzenia oznaczonego V podłączamy zasilanie “+”.

Do drugiego wyprowadzenia  oznaczonego  podpinamy przewód minusowy “-” . 

Do wyprowadzenia oznaczonego jako A wpinamy pierwszą żyłę a do wyprowadzenia B drugi.

Komunikacja odbywa się za pomocą RS485 protokołem Modbus RTU. To protokół stosowany w elektronice. Służący do komunikacji między różnymi urządzeniami.

Przed przejściem do programu sprawdzamy jeszcze informacje o ustawieniach transmisji.

EASY BUILDER PRO konfiguracja, wizualizacja i pierwszy odczyt.

Po włączeniu programu otrzymamy okno tworzenia lub otwierania gotowego projektu. Wciskamy "Nowy" i wybieramy model symulowanego panelu. W moim przypadku jest to MT807iP o rozdzielczości ekranu (800x480). Wybór zatwierdzamy "OK".

W następnym oknie dialogowym dodajemy nowe urządzenie/serwer.

Teraz kolejno:

1. Połączenie ustawiamy jako lokalne.
2. Typ urządzenia: wybierając z listy, zmieniamy na MODBUS RTU (Adjustable). 
3.  Interfejs panelu zmieni się na RS232 (poprawnym interfejsem jest RS485, jednak jest to tylko symulacja i nie pracujemy połączeni z prawdziwym panelem).
4.  Przechodzimy do Ustawień COM. Chcąc uzyskać informacje, który port posiadamy, korzystamy z menedżera urządzeń. Prawym przyciskiem myszy klikamy na Ten Komputer > Zarządzaj > Menedżer urządzeń. Na liście szukamy Porty (COM i LPT). Rozwijamy listę dostępnych portów 

W poniższym oknie. Wybieramy numer portu, przez który się łączymy. Prędkość, bity, parzystość i bity stopu, ustawiamy zgodnie z dokumentacją.

Po zatwierdzeniu resztę pozostawiamy bez zmian.

Przechodzimy do stworzonego projektu. Z górnego paska zadań wybieramy Narzędzia główne.

Wybierając Ustawienia Systemowe Projektu   możemy dokonać ponownych zmian w konfiguracji.

Interesują nas Obiekty. Są to dostarczone przez producenta gotowe kształty i grafiki, różnego rodzaju liczniki, wyświetlacze, przyciski, zegary itp.

Naszym celem jest odczytanie i wyświetlenie z barometru, temperatury oraz ciśnienia. Musimy skorzystać z tabeli rejestrów zamieszczonej w dokumentacji.

Widzimy, że naszym wartościom przypisane są dwie możliwości odczytu. Pierwsza w formacie REAL. Jest to zmienna w formacie 32-bitowym zmiennoprzecinkowym ze znakiem. Natomiast drugi format zmiennych to INT, czyli zmienna 16-bitowa stałoprzecinkowa ze znakiem.

Przetestujmy wszystkie 4 opcje. 

W tym celu wybieramy obiekt numeryczny i odpowiednio konfigurujemy.

W miejscu odczyt/zapis, adres rejestru ustawiamy na 3x8, następnie przechodzimy do opcji Format. Tam ustawiamy 32-bit Zmiennoprzecinkowy. Całość zatwierdzamy. 

Na planszy ekranu, ustawiamy kursorem miejsce, w którym ma pojawić się wynik. 

Tą samą czynność wykonujemy analogicznie dla temperatury otoczenia.

Dla przykładu ustawię jeszcze drugi rodzaj zmiennej. Tym razem INT.

Wybieramy jeszcze raz obiekt numeryczny. Zmieniamy adres rejestru na 3x75. 

Wybieramy format i ustawiamy na 16-bit całkowity ze znakiem. Liczba cyfr przed ustawiamy na 6, a liczba cyfr po ustawiamy na 1. Zrzuty ekranu poniżej.

Jeszcze raz analogicznie ustawiamy temperaturę typu INT. 

Jeśli poprawnie wykonałeś wszystkie powyższe instrukcje. Powinieneś mieć 4 okienka do wyświetlenia danych. Uwaga: wyświetlające się # nie są błędem.

Pozostało nam uruchomić symulację naszego programu. Z górnego paska zadań wybieramy Projekt. 

Następnie Symulacja online. 

Spowoduje to kompilację programu i jego uruchomienie. Powinien on wyglądać następująco.

Widzimy te same informacje. Jedna wyświetlana jest zaokrąglona do pełnych jednostek, natomiast druga bez zaokrąglenia, z przecinkiem.

Podsumowanie

Jak można zauważyć. Praca z różnego rodzaju czujnikami, w połączeniu z dostarczanym przez producentów oprogramowaniem. Jest wręcz czymś banalnym. Czujniki są urządzeniami bardzo łatwymi w obsłudze. Nie wymagają rozległej wiedzy programistycznej. Bardziej  wymagana jest tu umiejętność odczytywania informacji z instrukcji, wyszukiwanie w niej odpowiednich adresów rejestru, informacji o sposobie komunikacji i jej ustawień oraz odczytywania schematu wyjść urządzenia.